Wiedza jest super: Czy warto wydać moje wiersze

Pierwsze co powinieneś zrobić przed wysłaniem swych wierszy do wydawnictwa to odpowiedzieć sobie na pytanie „dlaczego uważam, że warto wydać moje wiersze”. Bo co? Bo tak mi się wydaje? Bo mama, babcia, ciocia chwalą moją poezję? Mówią, że warto ją wydać... Uważasz to za dobrą podstawę dla swojej decyzji?

Czy wyobrażasz sobie, aby twoi bliscy po przeczytaniu twoich wierszy powiedzieli, że są one beznadziejne? Zapomnij więc o swoich bliskich jako o źródle obiektywnej opinii. Skąd zatem taką obiektywną opinię uzyskać? Zaraz na to odpowiemy.

To, co przeszkadza poetom-amatorom w osiągnięciu sukcesu to przekonanie o wyjątkowości ich poezji. Po części rzeczywiście tak jest: jest to poezja wartościowa i wyjątkowa dla samej osoby piszącej. Jeśli jednak chcemy, aby inni kupowali nasz tomik wierszy, a jeszcze, aby znalazło się wydawnictwo, które zainwestuje w wydanie tomiku swoje pieniądze, to musimy dać im produkt rzeczywiście wartościowy. W ten sposób rozwijamy się jako poeci: piszemy wiersze tak długo, aż ich artystyczna wartość będzie niekwestionowana. Skąd jednak wiedzieć, kiedy ów moment nastąpi? Dochodzimy więc do odpowiedzi na postawione wcześniej pytanie: jeśli nieznane ci osoby chwalą lub przyjmują jako wartą przeczytania, wtedy możesz mieć nadzieję, że warto już pomyśleć o wydaniu swojej poezji.

Daj się zweryfikować

Przedstawię ci teraz obraz jak najbardziej prawdziwy, który pewnie ani razu nie przyszedł ci do głowy. Wyobraź sobie niewielkie biuro z osobą siedzącą za biurkiem. Właśnie bierze z biurka kolejny list z dużej sterty listów, jakie codziennie przychodzą do tego wydawnictwa. Otwiera go i czyta: „Nazywam się... i piszę wiersze od 12 lat. Wszyscy wokół twierdzą, że są dobre. Zamieszczam kilka z nich. Jeśli byliby Państwo zainteresowani wydaniem moich wierszy, proszę o kontakt”.

Takich listów wydawnictwa otrzymują kilkanaście dziennie. Wyobraź sobie teraz podobną sytuację, z kolejnym listem. Czytamy w nim: „Nazywam się... i zajmuję się poezją 12 lat. Debiutowałem wierszem pt. „Jakoś tam” opublikowanym w prasie lokalnej w roku... W późniejszym czasie moje wiersze były wielokrotnie jeszcze drukowane w prasie lokalnej i ogólnopolskiej, między innymi w … Debiut książkowy nastąpił w roku … kiedy to moje wiersze ukazały się w almanachu poetyckim wydanym przez … Moja twórczość znalazła także miejsce w almanachu wydanym przez … oraz w zbiorze poetyckim wydanym przez … Zdobyłem także wyróżnienia w dwóch konkursach poetyckim („Konkurs nr 1” organizowany przez … i „Konkurs nr 2” organizowany przez …) a w konkursie „Konkurs nr 3” organizowanym przez … zdobyłem pierwsze miejsce. Jestem także aktywnym uczestnikiem serwisu poetyckiego (www.weryfikatorium.pl), w którym to moje wiersze zyskują wysokie noty, jak chociażby wiersz pt. „Coś tam”, który zyskał 1.500 pozytywnych opinii, przy 27 głosach negatywnych...”

Jak myślisz, kim redaktor bardziej się zainteresuje? Na czyje wiersze zwróci większą uwagę? Uważasz, że dobra poezja sama się obroni? Być może tak, prędzej czy później, ale nie miej złudzeń. Nikt nie ma czasu uważnie czytać wierszy nikomu nieznanego poety-amatora, który nawet nie raczył zweryfikować się do tej pory, a takich listów przychodzi mnóstwo i to codziennie, a przecież redaktor ma także inne obowiązki zawodowe, nie tylko czytanie listów.

Almanach poetycki, w którym znalazły się po raz pierwszy moje wiersze

Jeśli zgłaszasz się do mnie z nastawieniem wydania swoich wierszy, ja zadaję ci pytanie: a czy dałeś się zweryfikować? Czemu temu biednemu redaktorowi zawracasz głowę? Przygniatasz go swoją poezją, skoro nie masz na gruncie poezji jak do tej pory żadnych osiągnięć... Nie przeskoczysz tego. Myślisz, że masz talent, że jesteś poetyckim geniuszem? Mylisz się. Takie przypadki zdarzają się raz na pokolenie, nie częściej. Zanim wyślesz swoje wiersze do wydawnictwa, daj się wpierw zweryfikować. Dopiero po pozytywnej weryfikacji, gdy już będziesz miał na swym koncie jakieś osiągnięcia, wtedy dopiero poszukaj wydawnictwa, które wyda twoje wiersze. Prędzej to strata twego czasu.

Pamiętaj, że artykuł ten to porady dla osób, które chcą wydać swój zbiór poezji za darmo, to znaczy za pieniądze wydawnictwa. Wiele jest jednak osób, których pycha tak zaciemnia, iż nie chcą się dać zweryfikować przed wydaniem swoich wierszy. Rezygnują więc z łaski wydawnictwa i wydają swój tomik za własne pieniądze. Rady dla nich znajdują się w artykule pt. „Jak wydać swój tomik wierszy prawie za darmo”.

Znam takich poetów, także tych, którzy potem osiągnęli sukces po współpracy z wydawnictwem. Wszyscy oni pozostali z dużą ilością niesprzedanego nakładu, no bo ile sam, we własnym zakresie sprzedasz tomików? Zorganizujesz ze dwa spotkania autorskie w swoim mieście, kilka w sąsiednich, umieścisz w kilku księgarniach w swojej okolicy i co dalej? Gdzie sprzedasz? Pamiętaj, że to nie mama, ani ciocia są weryfikatorami twojej poezji, ale rynek, czytelnicy. Kiedy mówię ci „daj się zweryfikować” to nie dlatego, aby cię pognębić, ale po to, abyś – po opinii niezależnego audytorium – mógł nadać swojej poezji wyższe loty.

Bardzo łatwo wpaść poecie-amatorowi w pułapkę samouwielbienia, ale jeśli myśli on poważnie o tym, aby wydawać swoją poezję i, żeby ludzie chcieli ją kupować i czytać, musi zadbać o odpowiednio wysoką jakość, o artyzm swojej poezji. Po to się daje zweryfikować, aby zapoznać się z opiniami innych, bo tylko dzięki temu będzie mógł w krótkim czasie dostrzec prawdziwą wartość swoich wierszy. Prędzej czy później sam by do tego doszedł, ale dopiero po kilku latach.

Zapewne każdy z Was, Drodzy Czytelnicy, ma takie doświadczenia za sobą, że wracając po dłuższym czasie do wierszy, które napisaliście kilka lat wcześniej, stwierdzacie z odrazą, że przecież te teksty są beznadziejne. Wtedy jednak uważaliście je za wyjątkowe. W ten sposób sami się zweryfikowaliście. Minęło kilka lat, wasza poezja, warsztat poetycki, wrażliwość rozwinęły się, a wraz z nimi i wy sami, i nagle stwierdzacie, że tamta poezja nie jest wiele warta. Te wiersze, które piszecie teraz, są znacznie lepsze. Tak samo będzie i z tymi wierszami za kilka lat, gdy jeszcze bardziej się poetycko rozwiniecie. Poddanie się weryfikacji, choć często bolesne, przyśpiesza ten proces poetyckiego wzrastania.

O tym, jak dać się zweryfikować piszemy w artykule pt. „Jak ocenić wartość swojej poezji”.

Ciąg dalszy cyklu -->>