Mądrości życiowe współczesnych mędrców cz 1

Nauka 1- Aleksander Pope

Błogosławieni, którzy niczego nie oczekują

albowiem nigdy się nie rozczarują.

      Oczekiwania, które stawiamy wobec świata, życia lub ludzi, często są powodem naszego psychicznego rozstroju, gdyż trudno nam znieść fakt, że nie wszystko układa się tak, jakbyśmy chcieli. Wywołuje to w nas gniew, złość, agresję, depresję... W efekcie przez większą część życia targani jesteśmy negatywnymi uczuciami, które ograniczają poczucie naszego szczęścia lub całkowicie je blokując. A gdyby tak nie myśleć w ten sposób? Robić wszystko, co jest w naszej mocy i z pokorą przyjmować to, co przynosi los... Czy nie zaoszczędziłoby to nam wielu niepotrzebnych rozczarowań i stresów? A przecież nie wiemy tak do końca, która droga w danym momencie naszego życia będzie najbardziej odpowiednia. Czytelnicy o większym stażu życiowym zapewne przypominają sobie sytuacje z przeszłości, w których coś, co miało być dla nich korzystne, okazało się po jakimś czasie przekleństwem. Podobnie z sytuacjami, które na początku wydawały się być złe dla nas, w efekcie okazały się później być czymś bardzo dobrym. 

 

     Nie mamy recepty na mądre prowadzenie swojego życia. Nie zawsze to, co wydaje się być dla nas dobre, będzie nim w rzeczywistości. Najlepszym przykładem będzie chyba poznawanie nowych partnerów. Ilu z nich okazało się później życiową pomyłką? Bardzo wielu. Z początku jednak byliśmy pewni, że są oni czymś najlepszym, co mogło nas spotkać. Czy warto zatem wikłać się w swoje oczekiwania wobec życia i ludzi nie mając większego wpływu na to? Chyba nie. Bierzmy życie takie, jakie do nas przychodzi bez żadnych wcześniejszych oczekiwań. W konkretnych sytuacjach róbmy wszystko, co jest w naszej mocy, aby przeciwdziałać złu, które próbuje przeniknąć do naszego życia i cieszmy się tym, co mamy, nawet jeżeli nie wiele tego mamy. Do naszego szczęścia naprawdę niewiele potrzeba. Jest to tylko kwestia naszych przerośniętych oczekiwań.

Nauka 2- Prentice Mulford

1. Nauka zapominania jest sztuką równie ważną,

jak nauka zapamiętywania.

2. O wszelkim złym tak tylko długo pamiętać trzeba,

póki jest to konieczne, aby je wyplenić.

(Moc ducha, moc życia)

     Dla wielu „nieszczęśliwych” ludzi jest to bardzo ważna wskazówka, będąca zarazem punktem wyjścia dla odmiany ich życia. Nic tak nas nie tłamsi, jak negatywne wspomnienia z przeszłości, które dzień w dzień przychodzą i dręczą nas. Choć to brzmi nieprawdopodobnie, jednak mogą to być wspomnienia nawet sprzed kilkunastu lat! Przez cały ten czas człowiek z każdym dniem rozpamiętuje to zło, które go dotknęło wciąż na nowo, karmi się tą negatywną energią. To od człowieka zależy, gdzie przekieruje swoją energię życiową. Negatywne myśli i wspomnienia nie istnieją same z siebie. Potrzebują energii, którą z nas wysysają. Muszą przecież czymś zasilić swoje produkty: smutek, żal, złość, płacz, nerwicę... To wszystko potrzebuje energii, naszej energii. W którymś momencie stwierdzamy, że nie mamy ochoty na życie, na kontakty i rozmowy z ludźmi, jesteśmy ospali i zniechęceni do wszystkiego, nic nas nie ożywia i nie napędza. Wywołane jest to brakiem wolnej energii, którą moglibyśmy wykorzystać, ponieważ większość jej poszła na „obsłużenie” negatywnych wspomnień i reakcji, jakie one wywołują w naszym organizmie. 

 

     Aby potwierdzić powyższą tezę, zauważmy co dzieje się w nas, w naszym życiu, w momencie, kiedy uwalniamy się od takiego negatywnego wspomnienia. Czujemy w sobie większą energię i siłę, czujemy się bardziej „ożywieni”. Nie przypadkowo też religia kładzie tak duży nacisk na wybaczanie innym. Nic nas tak unieszczęśliwia, jak nasze własne negatywne wspomnienia. Należy więc nauczyć się wybaczać, pamiętając o tym, że przecież i my nie jesteśmy bez winy i w swoim życiu, świadomie czy nieświadomie, wyrządzamy komuś krzywdę lub sprawiamy przykrość. Bądźmy więc bardziej miłosierni, bo sami do świętych nie należymy. To jest bardzo ważna konkluzja. My także wyrządzamy innym zło, chociaż czasem tego nawet nie chcemy.

Nauka 3- Prentice Mulford

Nowe myśli stanowią źródło nowego życia.

Gdy pomysł wynalazku jakiegoś lub

odkrycia zaświta w głowie twórcy,

radością go napełnia, rozkoszą i zachwytem;

krew w jego żyłach w nowym krąży rytmie

i każda komórka zda się odrodzona.

(Moc ducha, Moc życia)

     Nauka ta jest niejako remedium na opisywane w poprzedniej nauce problemy. Stanowi także wartościową sugestię dla tych, którzy odczuwają w swoim życiu pustkę, nudę lub monotonię. Nic tak nie ożywia naszego życia, jak zakochanie i nowa idea, cel, do którego możemy zmierzać lub zdobywać. Nie muszą to być oczywiście wynalazki i odkrycia, ale jak wykażemy w kolejnych rozdziałach, mogą to być nasze zainteresowania, hobby, czy nowe zajęcia, które wleją w nas nowe ilości energii. Najwięcej problemów człowiek stwarza sobie wtedy, kiedy nie ma co robić. Siedzi wtedy i myśli, szybko dochodząc do przekonania, że jego życie jest beznadziejne, a on sam bardzo nieszczęśliwy.

     Ludzie pochłonięci swoimi zajęciami, zainteresowaniami nawet o tym nie pomyślą. Energia, która wyzwala się podczas zajmowania się tym, co ich pasjonuje, sprawia, że ich życie wypełnia się światłem i radością.

 < Wstecz    1...7/8    Dalej >

Ciekawe artykuły:

• Czy rozwój duchowy (dalekowschodni) jest bezpieczny?
• Jak zmienić swoje życie
• Ucz się na swoich błędach
• Oceń swoje życie- psychotest
• Przeżycia na pograniczu śmierci

    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.