Kosmiczna galeria cz 3

Mgławica „Mrówka” (ESO 225-9)

Bipolarna mgławica planetarna znajdująca się w konstelacji Węgielnicy. Oddalona jest od nas o około 4500 lat świetlnych, a rozmiary każdego z bąbli mgławicy szacowane są na 1,5 roku świetlnego. Na styku obu bąbli, pośrodku znajduje się gwiazda macierzysta od której pochodzą owe chmury gazu. Materia wewnątrz mgławicy porusza się z zawrotną prędkością 1000 km/s i zderza się z poruszającym się znacznie wolniej ośrodkiem.

 

Mgławica „Mrówka”                                                         fot. NASA

Mgławica „Kaczka” (znana też jako Hełm Thora) (NGC 2359)

Mgławica emisyjna znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiego Psa. Jest oddalona od nas o około 15 000 lat świetlnych. Wizualnie NGC 2359 kształtem przypomina hełm ze skrzydlatymi dodatkami i dlatego powszechnie jest nazywana "Hełmem Thora". W rzeczywistości jest to międzygwiezdny bąbel wydmuchany przez szybki wiatr pochodzący od jasnej, masywnej gwiazdy centralnej. Jest to ekstremalnie gorący olbrzym znajdujący się w końcowym stadium swojej ewolucji, tuż przed wybuchem supernowej. Mgławica ta posiada wyraźnie włóknistą strukturę, a jej kolor jest pochodną silnej emisji tlenu znajdującego się w świecącym gazie.

 

Mgławica „Kaczka”                                              fot. ESO, B. Bailleul

 

NGC 2467

Gromada otwarta gwiazd znajdująca się w gwiazdozbiorze Rufy. Jest oddalona od nas o około 13 000 lat świetlnych. Mgławica, w której znajduje się gromada jest obszarem formowania nowych gwiazd. Jej olbrzymie obłoki gazu i pyłu zdobią młode, jasnoniebieskie gwiazdy. Niektóre z nich już wynurzyły się z gęstego obłoku, z którego powstały i świecą jasnym, niebieskim światłem, inne w dalszym ciągu pozostają ukryte. Ponieważ jasność obserwowana mgławicy wynosi zaledwie 7,1 m, więc można ją bez problemu dostrzec za pomocą zwykłej lornetki.

NGC 2467                                                                       fot. ESO

Galaktyki NGC 3169 i NGC 3166

Dwie galaktyki spiralne znajdujące się w gwiazdozbiorze Sekstantu w odległości około 70 milionów lat świetlnych od nas. Odległość między galaktykami wynosi zaledwie około 50 000 lat świetlnych, stąd też silnie ze sobą oddziałują grawitacyjnie. Widoczne zwichrowania ramion spiralnych wskazują, że w dalekiej przyszłości obie galaktyki mogą połączyć się lub wymienić gwiazdami. Wizualnie wyglądają jakby z czarnej otchłani Kosmosu wyłaniały się złowieszcze oczy.

Galaktyki NGC 3169 i NGC 3166                    fot. ESO, Igor Chekalin

                            < Wstecz    3/4    Dalej >

Artykuł pochodzi z mojej książki pt. "Ciekawe, niezwykłe, zastanawiające. Część 2". Zapraszam na Stronę książki.

Ciekawe artykuły:

• Kontakt z obcymi cywilizacjami
• Niezwykłe opowieści o niezwykłych ludziach
• Przeżycia na pograniczu śmierci
• Oceń swoje życie - psychotest 
• AntyNoble - śmieszne badania naukowe

    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.