Przemowy weselne drużby

Patrząc na historię kultury polskiej i jej wspaniałe odbicie w folklorze ludowym ze smutkiem stwierdzamy degradację zwyczajów i zredukowanie Tradycji, wręcz jej wyparcie. Dzisiaj robi się wszystko byle jak: aby szybciej, aby taniej...

Niniejszy artykuł jest odświeżeniem Tradycji w jej wąskim zakresie, jakim jest postać drużby w obrządku weselnym: wspaniałe przemowy, zabiegi i towarzyszenie panu młodemu w tym najważniejszym dla niego czasie.

Dzisiejsze spłycenie zajęć okołoweselnych do przejrzenia katalogu czy udania się do sklepu, gdzie wszystko jest na wyciągniecie ręki, nie oddaje ducha tego szczególnego czasu, który sam w sobie jest magiczny.

W naszych czasach państwo młodzi wybierają sobie papierowe zaproszenia i wręczają je zapraszanym osobom, często w biegu, bo jeszcze do tylu innych osób muszą zajść... Dawniej gości weselnych zapraszał w imieniu państwa młodych drużba z uroczystą oprawą i dostojną przemową – tworzyło się z tego uroczyste wydarzenie, o którym mówiło się cały dzień.

Poniżej przedstawiamy kilka przemów drużby, nie tylko przy zapraszaniu gości weselnych, ale także przy innych okazjach, jakich podczas wesela nie brakowało. Są to oryginalne przemowy dawnych drużbów, które fajnie byłoby wskrzesić we współczesnym obrządku weselnym. Na pewno dodałyby uroku...

Nasz cykl podzielony jest na następujące części:

• Przemowy drużby przy zaprosinach gości na ślub,
• Przemowy drużby przy wybieraniu się do kościoła,
• Przemowy drużby przy obiedzie weselnym.

Przemowy drużby przy zaprosinach gości na ślub

Przemowa 1

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Od pana i młodej pani jesteśmy tu przysłani

Was prosić na wesele, gdzie jeść, pić będziem wiele.

Jakie będą potrawy, napoje i zabawy,

O tym się wszystkim dowiecie, gdy na weselu będziecie.

Nie chciejcie się wymawiać, frasunku młodym sprawiać,

Szczerze was o to proszą, przez nas swe prośby wnoszą.

My też wam lub waszym dziatkom

Wymawiać się nie będziemy, lecz chętnie usłużymy.

A teraz pokornie pytamy:

Jaką odpowiedź młodemu państwu od was dać mamy?

Przemowa 2

Szanowni, zacni przyjaciele!

Nie miejcie mi za złe, że w ten robotny dzień przychodzę do domostwa waszego i odciągam was od dziennej pracy waszej; przychodzę ja bowiem z bardzo ważną sprawą. Może już wam będzie wiadomo, że N. N. [Imię i nazwisko oblubieńca] postanowił uczynić według rozporządzenia Bożego i wstąpić w stan małżeński.

Przy takiej sprawie wszyscy się powinni cieszyć, a, tak więc i ten oblubieniec i rodzice jego proszą was serdecznie, abyście na przyszły wtorek przybyli do ich domostwa i z nimi się cieszyli; jako Pismo św. powiada: Cieszcie się z cieszącymi. Na znak, że te słowa moje i życzenia onych uczciwych ludzi są prawdziwe, wręczam wam ten mały podarunek.

Przemowa 3

Starszy drużba:

Niechaj będzie Jezus Chrystus pochwalony!

Przychodzimy tutaj z prośbą a niesiem ukłony.

Jak Bóg rozesłał na ucztę po świecie narody,

Tak wysłali nas prosić na weselne gody:

A proszą przez nas rodzice młodego i młodej;

A najprzód prosi pan ojciec, potem pani matka,

A potem pan młody i młoducha gładka;

Na koniec proszą krewni obojga tę całą rodzinę

Na poniedziałek na szóstą godzinę

Do aktu weselnego do kościoła Bożego! (kłania się)

Gdzie się chrzczą ludzie, przy chrzcie mianują

I sakramenta święte przyjmują. (kłania się)

A zaś z kościoła Bożego proszą do domu swojego.

A proszą przez nas uczciwie

Wszystko co żywie (kłania się)

Na wódki baryłkę, na jedną i drugą,

I piwa beczułkę, i jedną i drugą,

I na te cietrzewie, co siedzą na drzewie,

I na te łabędzie, co siedzą na grzędzie:

Na te kuropatwy, co połów ich łatwy;

I na te to dziki, co ryją trawniki;

l na tego tura, co to z niego rura,

I na te główeczki, co tulą listeczki,

Na barana białego, na koguta czubatego,

Na skrzypka wesołego, na beczkę wina starego,

Na pieczywo chleba z nieba,

I na miskę kaszy naszej. (kłania się)

Toć i na parę zajęcy, przytem może na co więcej,

Co Bóg nadarzy, kucharz uwarzy,

Prosimy szczerze, uczciwie

Wszystko co żywie! (kłania się)

A będziemy jedli, pili i pospołu się cieszyli,

l weseli do niedzieli

Jak w niebie anieli. Amen. (kłania się)

Młodszy drużba:

A ja młodszy drużba intencyą wnoszę:

O koniki i powóz proszę,

O koniki i powóz i panienki na wóz;

Choć nie o ten powóz, co nim do kościoła jeździcie,

Ale o ten, co nim z pola plon zwozicie.

Nisko się kłaniamy i dobry wieczór powiadamy. Amen.

 Ciąg dalszy artykułu -->>  

Ciekawe artykuły:

• Ogłoszenia matrymonialne sprzed stu lat
• Listy do Marysieńki, czyli nie wszystko złoto, co się świeci
• Dawne imiona polskie

    
    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.