Historia kartografii

Kartografia jest dziedziną, która istnieje od wielu tysięcy lat. Już w starożytności ludzie tworzyli rysunki i schematy przedstawiające okoliczne tereny i ukształtowanie terenu, służące do celów praktycznych, takich jak wojskowych czy handlowych. 

 

 

W starożytnej Mezopotamii i Egipcie powstawały rysunki przedstawiające rzeki, miasta i inne ważne miejsca. W Chinach i Japonii tworzono mapy przedstawiające ukształtowanie terenu i sieci dróg, a w Grecji i Rzymie powstawały mapy polityczne i administracyjne.

Początki kartografii jako nauki, która wykorzystuje precyzyjne metody i narzędzia do tworzenia map, datuje się na czasy renesansu. W tym okresie pojawiły się pierwsze prace teoretyczne dotyczące kartografii, a także zostały opracowane pierwsze metody i narzędzia do tworzenia map o wysokiej dokładności i szczegółowości. W tym czasie powstawały również pierwsze atlasy, czyli zbiory map pokazujących różne obszary geograficzne.

Rozwój kartografii przyspieszył w XVII i XVIII wieku, dzięki rozwojowi nauk przyrodniczych i technologii. W tym okresie powstały nowe metody geodezyjne i triangulacji, które umożliwiły tworzenie map o wysokiej dokładności. Powstały również nowe narzędzia do pomiaru i zapisu danych geograficznych, takie jak sekstant, teodolit czy szafki do szkicowania. W tym czasie powstawały również pierwsze mapy topograficzne, pokazujące ukształtowanie terenu i szczegóły terenowe.

W XIX wieku kartografia zaczęła korzystać z rozwoju technologii drukarskich i fotografii, co umożliwiło produkcję map w dużych nakładach i z większą szczegółowością. Powstały również nowe metody kartograficzne, takie jak fotogrametria czy cartesia, które umożliwiły tworzenie map o wysokiej dokładności i precyzji. W XIX wieku powstały również pierwsze atlasy szkolne, które umożliwiały edukację geograficzną na szeroką skalę.

W XX wieku kartografia zaczęła korzystać z rozwoju komputerów i technologii informatycznych, co umożliwiło tworzenie map w skali masowej i z wykorzystaniem zaawansowanych algorytmów i narzędzi. Powstały nowe metody kartograficzne, takie jak geoinformatyka czy GIS, które umożliwiły tworzenie i analizowanie danych geograficznych na dużą skalę. W XX wieku pojawiły się również nowe rodzaje map, takie jak mapy interaktywne, geoportale czy mapy satelitarne.

W XXI wieku kartografia dalej rozwija się dzięki rozwojowi technologii i nowym metodom badawczym. Obecnie kartografowie mogą tworzyć mapy o jeszcze większej dokładności i szczegółowości, dzięki wykorzystaniu nowoczesnych technologii, takich jak satelitarne systemy nawigacyjne czy skaning laserowy. Współczesna kartografia obejmuje różne dziedziny i jest wykorzystywana w wielu różnych obszarach, takich jak planowanie przestrzenne, nauki o Ziemi, wojskowość czy turystyka.

 

Ciekawe artykuły:

• Krzyżówki matematyczne z odpowiedziami
  
• Niezwykłe opowieści o niezwykłych ludziach
• AntyNoble - śmieszne badania naukowe

    
    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.

Materiały, które elektryk powinien przy sobie mieć - część 1

Tak jak narzędzia i sprzęt dobry fachowiec zawsze powinien mieć przy sobie, tak też są materiały, które powinniśmy mieć zawsze jako część stałego wyposażenia. Oto one:

Taśma izolacyjna

Taśma izolacyjna to jeden z najczęściej wykorzystywanych materiałów w pracy elektryka. Służy nie tylko do zabezpieczania przewodów z prądem, ale także do naprawy przewodu, kiedy punkt naprawy trzeba zaizolować, aby przewód był bezpieczny w użytkowaniu.

Warto mieć taśmę izolacyjną w różnych kolorach

To niejedyne zastosowanie taśmy izolacyjnej. Świetnie nadaje się do wiązania kilku przewodów w wiązkę lub do związywania kawałków przewodów, które zostały nam po wykonaniu zlecenia.

Zakres stosowania taśmy izolacyjnej zależy od inwencji fachowca i potrzeby chwili. Zdarzały się na przykład przypadki wykorzystywania jej jako opatrunku, kiedy się fachowiec skaleczył na zleceniu.

Dobrze jest zaopatrzyć się w taśmę izolacyjną o różnych kolorach. W pracy elektryka przydadzą się kolory „elektryczne”, czyli czarny (faza), niebieski (zero) i żółtozielony (uziemienie). Warto mieć taśmy izolacyjne o tych kolorach, ponieważ czasem zachodzi potrzeba zaznaczenia wyraźnie jaki jest to przewód. Oznaczając go właściwym kolorem, ryzyko pomylenia kabelków mocno spada.

Proponujemy jeszcze zaopatrzyć się w taśmę izolacyjną koloru białego. Czasem przydaje się do zaślepiania za dużych otworów lub nierównych krawędzi w osprzęcie elektrycznym, który często jest koloru białego. Możemy w ten sposób zamaskować swoje fuszerki.

Koszulka termokurczliwa

Nowocześniejszą formą izolowania przewodu jest koszulka termokurczliwa, choć nie wszędzie się sprawdzi. Tam, gdzie nie ma miejsca, aby nałożoną koszulkę odsunąć, nie przyda się, bo i jak w takich warunkach połączymy dwa przewody? Tutaj lepiej sprawdzi się taśma izolacyjna.

Koszulki termokurczliwe także warto mieć w różnych kolorach

Z pewnością zaletą koszulki termokurczliwej jest ścisłe przyleganie do przewodu bez możliwości odklejenia i odwinięcia się tak jak to czasem bywa z taśmą izolacyjną kiepskiej jakości.

Koszulki, podobnie jak taśma izolacyjna, występują w różnych kolorach, więc zaopatrujemy się oczywiście w kolory „elektryczne”, o których wspominaliśmy w poprzednim punkcie.

Wybierzmy też koszulki o różnych średnicach, tak abyśmy mogli skorzystać z nich w każdej sytuacji, do każdego typu przewodu, także aluminiowego w starej instalacji, który zazwyczaj ma grubszą powłokę od współczesnych przewodów miedzianych.

 

Bezpieczniki topikowe

Szanujący się elektryk powinien zawsze przy sobie mieć zestaw bezpieczników, najlepiej po minimum dwie sztuki. Wybieramy te bezpieczniki, z którymi spotkamy się w swojej pracy u klienta.

Dobrze mieć przy sobie bezpieczniki o różnej wartości

W naszym zestawie powinny się znaleźć następujące bezpieczniki:

– 10 A – często występuje w starej instalacji (aluminiowej) i w nowszej jako zabezpieczenie obwodu oświetlenia.

– 16 A – podstawowy bezpiecznik zarówno w starszej, jak i w nowszej instalacji, a także spotkamy go jako zabezpieczenie przedlicznikowe w starszej instalacji.

– 20 A – może zabezpieczać obwód kuchni lub występować w zabezpieczeniu przedlicznikowym.

– 25 A (klasyczny) – czasem występuje jako zabezpieczenie obwodu płyty indukcyjnej, choć jest to nie do końca właściwe zastosowanie z uwagi na brak stopniowania w zabezpieczeniach. Zabezpieczenie przedlicznikowe także będzie 25 A, nie ma więc żadnego stopnia wyżej. Zabezpieczenie przedlicznikowe w standardowej umowie z Zakładem Energetycznym to właśnie 25 A i w tej roli bezpiecznik 25 A powinien tylko występować.

– 25 A (mały) – ten typ bezpiecznika stosuje się głównie w nowoczesnym zabezpieczeniu przedlicznikowym.

– 35 A – rzadko kiedy nam się przyda, ale warto go mieć na wypadek, gdy podczas zwarcia wywali nie tylko bezpiecznik przedlicznikowy, ale także od całego pionu w bloku mieszkalnym.

Kostki zaciskowe

Nieodzowny element do łączenia przewodów. Zaopatrzmy się w kostki różnej wielkości (średnicy) tak, abyśmy mieli jakiś sensowny wybór, odpowiedni do danej sytuacji.

Kostki o różnej średnicy otworów przydadzą się nam do łączenia różnych przewodów

Złączki wago

Nowoczesny element do łączenia przewodów z ograniczeniem jednak maksymalnie do przewodów 2,5 mm² (wago do drutów).

Wago dobrze mieć różnej wielkości i różnego typu, zarówno do drutów, jak i do linki

Złączki wago przyśpieszają łączenie przewodów, ale są zdecydowanie droższe od zwykłej kostki. Jeśli zdecydujemy się na korzystanie z takich złączek, nie kupujmy podróbek. Kupmy złączki wago firmy Wago, czyli te oryginalne. Są droższe, ale lepsze. Jeśli nawali instalacja i będziesz się tłumaczył, że to wina złączek, a nie twoja, klienta to nie będzie obchodziło. On tylko wie, że zapłacił ci za usługę, a teraz się zepsuło. Naprawdę nie warto oszczędzać.

W naszym zestawie powinny znaleźć się złączki do drutów i ewentualnie do linek, jeśli będziemy w swojej pracy takich potrzebować. W mojej praktyce akurat nie przydają mi się. Przydają się natomiast do drutów, i to każde: na dwa druty, na 3, 4 i 5. Złączki na pięć drutów standardowo stosuję w puszce łączeniowej, nawet wtedy, kiedy mam tylko dwa przewody do połączenia. Zostawione wolne miejsca w złączce mogą się kiedyś przydać, gdy trzeba się będzie podłączyć z nowym przewodem.

 

 Ciąg dalszy artykułu -->>  

Artykuł pochodzi z mojej książki pt. "Porady praktyczne dla początkującego elektryka". Zapraszam na Stronę książki.

Ciekawe artykuły:

• Bezpieczeństwo w pracy elektryka – porady praktyczne
  
• Porady praktyczne przy prowadzeniu instalacji elektrycznej 
  
• Narzędzia w pracy elektryka – porady praktyczne
  

    
    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.

Przydatne akcesoria dla elektryka okiem praktyka część 2

<<-- Przejdź do części 1

Metrówka

Choć nie jesteśmy stolarzami, metrówka przyda się nam nie raz. Czasem istnieje potrzeba precyzyjnego odcięcia przewodu ze szpuli, aby dołączyć go na przykład do wiązki przeciąganych przez kanał przewodów. Możemy także przy pomocy metrówki ocenić jakiej długości przewód potrzebujemy i sprawdzić, czy nie mamy takiego w swoich kawałkach, czyli to, o czym pisaliśmy wyżej.

 

Metrówka drewniana

Przyda się także do określenia miejsc na gniazdka według projektu, kiedy klient określi dokładnie, na jakiej wysokości i w jakiej odległości, powiedzmy, od okna ma to gniazdko się znajdować. Nieodzowna jest też przy docinaniu korytek i rurek elektroinstalacyjnych.

Do powyższych celów możemy wykorzystać bądź taśmę mierniczą, bądź klasyczną, drewnianą metrówkę, choć dwumetrówka będzie lepsza, bo interesujące nas długości często przekraczają wymiar jednego metra.

Automat

Wyłącznik nadprądowy wkręcany zwany popularnie automatem lub korkiem jest w naszym wyposażeniu elementem opcjonalnym. Możemy go używać, ale nie musimy. Koncepcja jego zastosowania jest prosta: przed wierceniem lub kuciem u klienta wymieniamy bezpiecznik topikowy na nasz automat. W przypadku przecięcia przewodu podczas pracy i wywołaniu zwarcia łatwiej (i taniej) jest wcisnąć przycisk automatu niż szukać i tracić swój topik. Po wykonaniu zlecenia możemy wykręcić nasz automat i wkręcić na powrót bezpiecznik, który był.