Dowcipy na każdą okazję część 1

Ostatnio prezentowaliśmy zbiór dowcipów z dawnych lat pod nazwą „Dowcipy sprzed stu lat”. Pozostańmy jeszcze w temacie. Oto kolejny zbiór dowcipów:

Wrodził się.

– Syna masz podobno?

– A tak, przed tygodniem mi się urodził.

– Podobny do ciebie, czy do matki.

– Do mnie, do mnie... Powiadam ci, wrodził się w tatę.

– A w czym jest taki podobny?

– Ano, od rana do wieczora nic tylko żłopie i żłopie.

Z nauk przyrodniczych.

Dlaczego kozły do sześciu miesięcy nie mają rogów?

– Bo jeszcze nie mają żon!

Zagadka socjalno-gastronomiczna.

– Łaskawy panie! Nic nie jadłem! – woła żebrak.

– Czemu łotrze nie pracujesz, skoro jesteś zdrowy?

– Gdybym pracował, to by mi się jeszcze bardziej jeść chciało!

Poczucie artystyczne.

– Pan sam nie jesteś artystą?

– Nie, ale bardzo wiele obcowałem z artystami.

– Tak? To, kim pan jest?

– Egzekutorem sądowym.

***

– Szanowny panie, wesprzyj niewidomego flecistę.

– Przecież ty doskonale widzisz.

– A bo ten niewidomy został w domu, ale ja tu mam jego flet...

Na koncercie.

– Jakże się panu podobała ta pieśń bez słów?

– Jeszcze bardziej by mi się podobała, gdyby była także bez muzyki.

Zdekonfundowany.

– Czy nie boi się pani sama jedna wracać?

– O, ja nigdy sama nie wracam, zawsze mnie jakiś dudek do domu odprowadzi.

***

– Bądź grzeczny, jak pójdziesz do dziadunia, to może ci co kapnie!

– A czy to dziaduś syfon, żeby kapał?

Syn doktora.

Niańka: A zmówiłeś już paciorek?

Jaś: Tak.

Niańka: A prosiłeś na końcu o zdrowie dla mamy?

Jaś: Tak

Niańka: I dla wszystkich?

Jaś: O nie, bo tatko by nie miał roboty!

Głupi.

– A jak się masz! Słyszałem, że się żenisz...

– To jeszcze kwestia. Nie taki ja głupi...

– Owszem nie ma żadnej kwestii.

– Że się żenię?

– Nie, żeś głupi.

Wiatrak.

„Słowo to wiatr”, mówi stare przysłowie.

– Oj, gdyby to była prawda – powiadał pewien gospodarz, który miał bardzo gadatliwą żonę – to moja kobieta obracałaby wszystkie wiatraki na świecie.

***

Przy egzaminie wstępnym na medycynę. Profesor do studenta:

– Proszę mi powiedzieć, jakiego rodzaju środki na poty uprawnia nasza nauka?

Kandydat: (Skrobie się po czuprynie i milczy).

Profesor: No, mówże pan! Co by pan uczynił, gdyby miał pacjenta, którego by chciał w poty wprowadzić.

Kandydat (z determinacją): Posłałbym go do pana na egzamin...

 Ciąg dalszy artykułu -->>  

Ciekawe artykuły:

• Zagadki logiczne
• Niezwykłe opowieści o niezwykłych ludziach
• AntyNoble - śmieszne badania naukowe

    
    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.