Co daje żywa wiara chrześcijańska część 2

<<-- Przejdź do części 1

Jako ciekawostkę wskażę, że ta delikatna radość jest niezależna od naszej woli i starań, jest także niezależna od naszej świadomości i psychiki, w związku z czym czasem mogę obserwować w sobie dwa skrajne uczucia jednocześnie: z psychiki płynie stan depresyjny, a z duszy cały czas płynie ta delikatna radość. Ode mnie tylko zależy, na którym z tych dwóch uczuć skupię uwagę. Wtedy to uczucie (wybieram zawsze radość od smutku) dominuje drugie. Tamto uczucie nie znika, ale jest zdominowane przez to, na którym skupiłem uwagę.

Miłość chrześcijańska

Miłość chrześcijańska opisywana w Piśmie świętym nie jest czymś wymyślonym lub aktem woli, do którego mamy dążyć w swym chrześcijańskim wzroście. Jest to jak najbardziej realne uczucie, które doświadczamy. Miłość chrześcijańską otrzymujemy od Pana Boga jako łaskę na średnio zaawansowanym poziomie rozwoju duchowego. W swoich przejawach miłość chrześcijańska jest zupełnie podobna do miłości między mężczyzną a kobietą, tylko że to, co w tej drugiej odczuwamy do jednej osoby, w miłości chrześcijańskiej odczuwamy do każdej osoby, dosłownie. To, co zdecydowanie różni obie miłości to przede wszystkim sfera seksualna i zawłaszczenie (jesteś tylko mój, a ja tylko twoja), które w miłości chrześcijańskiej nie występują. Reszta jest taka sama. 

Mężczyzna kocha jedną kobietę, ona jest dla niego najważniejsza i za nią gotów jest oddać bez wahania życie. Chrześcijanin (obdarzony miłością chrześcijańską) kocha każdą osobę, każdy człowiek jest dla niego najważniejszy i bez wahania odda swe życie za każdą osobę, bez względu na to, czy ją zna, czy nie.

Jako ciekawostkę napiszę, że co prawda każda osoba jest dla mnie najważniejsza i każdą osobę kocham jednakową miłością jednak w danej chwili, w danym momencie najbardziej kocham tę osobę, z którą akurat w jakiś sposób wchodzę w relację, na przykład rozmawiając z kimś spotkanym na spacerze. W tym momencie to ta osoba jest dla mojej miłości najważniejsza. Wystarczy jednak, że się pożegnamy, a ja za chwilę wejdę w relację z inną osobą. Wtedy to ona będzie najważniejsza i ją będę kochał najmocniej. Tamtą, poprzednią osobę będę kochał już mniej, na równi z innymi ludźmi.

Miłość chrześcijańska jest kolejnym etapem naszego wzrastania duchowego, w którym radość duchowa opisywana w poprzednim punkcie jest zaledwie preludium do tej wartości, jaką daje miłość chrześcijańska. I ona spływa do nas od Boga z duszy będącej z Nim w bliskości.

Ktoś, kto choć raz kochał w swoim życiu, wie jaką wartością jest miłość. Świat wygląda zupełnie inaczej. Jeśli to uczucie doświadczamy stale i to do każdej osoby, można sobie wyobrazić jakie miejsce zajmuje w boskim planie względem nas. To, co determinowało działalność Pana Jezusa na naszym ziemskim padole, to nie była Jego boskość, ale właśnie miłość. Ta sama miłość w żywej wierze chrześcijańskiej przemienia teraz nas i teraz my gotowi jesteśmy do tych dzieł, które czynił Jezus, włącznie z oddaniem swego życia za drugiego człowieka.

Poza delikatnością i czułością względem drugiego człowieka, którą niestety mój rozum zazwyczaj blokuje, aby dostosować moje zachowanie do ogólnie przyjętych norm zachowania (jakby to wyglądało, gdybym przy spotkaniu obcej kobiety czule ją przywitał i pocałował w policzek? Mógłbym zostać oskarżony o molestowanie, dlatego rozum blokuje takie zapędy miłości), jedną z najważniejszych wartości dla nas, poza rozwojem duchowym, jest brak uczucia lęku. Pisze o tym także w Piśmie świętym, że „miłość usuwa lęk”. Kiedy się bowiem kocha, patrzy się na kogoś z miłością, wtedy się nie odczuwa lęku, co ta osoba złego może nam zrobić, zwłaszcza jeśli jest to wyimaginowane przez nasze stereotypy niż realne zagrożenie.

Miłość chrześcijańska w połączeniu z duchową radością nakładają na naszą wrodzoną naturę nakładkę w postaci natury chrześcijańskiej. Tak jak do tej pory nasze życie było spokojne i zrównoważone, tak teraz to uspokojenie (boski pokój) jest jeszcze bardziej daleko idące, wzbogacone ponadto barwami nie do opisania. To wszystko jednak jest zaledwie przedsmakiem do jeszcze większych wspaniałości, jakimi są doznania mistyczne.

Doznania mistyczne

Doznania mistyczne mogą pojawić się na każdym etapie naszego życia z woli bożej, kiedy Pan Bóg chce zrealizować swój plan lub na zaawansowanym poziomie rozwoju duchowego, kiedy człowiek całkowicie oddaje się pod kierownictwo Boga. Niewiele osób jednak chce oddać Bogu nie tylko całe swoje życie, ale także całego siebie, stąd też korzyści płynące z tego tylko zasygnalizujemy, że coś takiego jest. Tak zaangażowane relacje z Bogiem nie są tematem tej książki, dlatego też nie będziemy tych korzyści szczegółowo opisywać. Wystarczy jedno zdanie: wszystko jest możliwe. W takiej zażyłości Pan Bóg gotów jest czynić nawet cuda, coś, co obiektywnie jest niemożliwe, czego dowody znajdujemy bez liku w historii zwykłych ludzi, którzy za wstawiennictwem świętych i błogosławionych doznały cudownego uzdrowienia.

 

Ciekawe artykuły:

• Modlitwy księżniczki Jadwigi
  
• Fałszywa mistyka jako podstęp szatana
  
• Utraciłem sens życia - pytanie i odpowiedź
  

    
    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.

Co daje żywa wiara chrześcijańska część 1

<

Pytanie zawarte w tytule tego rozdziału z punktu widzenia żywej wiary chrześcijańskiej jest bardzo niewłaściwe i w jej obrębie w zasadzie niewystępujące. Rozdział ten dedykowany jest głównie dla osób małej wiary, osób poszukujących lub dla osób niewierzących, które zastanawiają się, czy jest sens chodzić do kościoła, odmawiać modlitwy oraz starać się nie grzeszyć i „co ja z tego wszystkiego będę miał”. To podejście, bardzo interesowne, jest obecne wśród ludzi nie od dziś. Kiedy zanika wiara, pojawiają się pytania miłości własnej: „po co mam się starać?”, „Co ja z tego będę miał?”. Informacja, że „jak będziesz grzeszył, to pójdziesz do piekła” lub „Pan Bóg będzie się na ciebie gniewał” nie każdego przekonuje. Trudno oczekiwać, aby takie argumenty przekonały osobę niewierzącą lub osobę małej (martwej) wiary. Są to bowiem rzeczy zbyt abstrakcyjne, zbyt dalekie mentalnie od nich. Oni oczekują konkretów, czegoś, co można dotknąć i zobaczyć na własne oczy.

Na wstępie wspomnieliśmy, że z punktu widzenia żywej wiary chrześcijańskiej pytanie zawarte w tytule jest niewłaściwe i niewystępujące z tej prostej przyczyny, że przy odpowiednim zaangażowaniu, rozwiniętej duchowości i bliskości z Bogiem nieustannie jesteśmy obsypywani różnego rodzaju łaskami, które Pan Bóg nam nie skąpi. Nikomu jednak nie przyjdzie do głowy zapytać „A co ja z tego będę miał?”, bo bliskość z Panem Bogiem jest tak wspaniała, że to już wystarcza nam za nagrodę. Trudno to jednak zrozumieć osobie, która takiej bliskości nie doświadczyła. Podobnie nie sposób wytłumaczyć komuś, jak to jest kogoś kochać. Ta osoba sama musi się zakochać, aby w pełni zrozumieć, jak to jest.

Wiara chrześcijańska w jej pełnym bogactwie, w ujęciu chrystusowym, którą popularnie nazywamy żywą wiarą chrześcijańską, daje człowiekowi możliwości, jakie wielu się nawet nie śniło. Są one jednak dostępne tylko dla osób zaangażowanych, będących w bliskości z Panem Bogiem, dla których Pan Bóg jest częścią ich życia. Tu objawia się już zupełnie inna rzeczywistość często wręcz niezrozumiana dla „zwykłego” człowieka. Wychodząc jednak naprzeciw takim osobom, opiszemy pokrótce jakich „korzyści” można się spodziewać, praktykując żywą wiarę chrześcijańską. Są one dostępne dla każdego, kto choć trochę się zaangażuje i zacznie rozwijać swą chrześcijańską duchowość. Bez tego trudno nawiązać bliskość z Panem Bogiem, a to z niej większość opisywanych tu korzyści pochodzi.

Korzyści płynące z wiary chrześcijańskiej

Spokojne życie

Pierwszą widoczną korzyścią płynącą z wiary chrześcijańskiej jest uspokojenie: uspokojenie siebie i zrównoważenie swojego życia. Tutaj nawet nie musimy zbyt mocno wierzyć w Pana Boga ani Go kochać. Wystarczy, że będziemy stosowali się do nauki Pana Boga zawartych w Piśmie świętym. Piszemy o tym szerzej w rozdziale pt. „Pismo święte jako poradnik życiowy”.

Spokojne, zrównoważone życie nie każdy jednak odbierze jako wartość. W naszym obecnie brutalnym świecie, pędzącym coraz szybciej, wiele osób myśli, że bez pośpiechu, frustracji, negatywnych emocji, podstępu i egoizmu nie da się żyć, że są to normalne elementy codziennego życia. Otóż nie są to normalne elementy życia. To wszystko charakteryzuje właśnie życie osób bez Boga. Porady życiowe zawarte w Piśmie świętym uspokajają nasze życie i zmieniają perspektywę, pozwalając wysiąść z tego kołowrotka, w którym do tej pory biegliśmy jak ogłupiały chomik.

Zmiana zasad życia i zmiana moralności przynosi nam realną korzyść. Stajemy się mniej nerwowi, mniej sfrustrowani, nie gonimy za nic nieznaczącymi mrzonkami i bezwartościowymi rzeczami, które do tej pory trzymały nas w niewoli negatywnych emocji. Zmieniają się w końcu nasze relacje z innymi ludźmi, bo to uspokojenie siebie zmienia nasze postrzeganie rzeczywistości i innych osób.

 

Pomoc Pana Boga

Kiedy zaczynamy zmieniać swoje życie, bardzo angażujemy się w swojej wierze i zaczyna nam bardziej zależeć na Panu Bogu, wtedy mamy w Nim naturalnego sprzymierzeńca. Panu Bogu bowiem nie zależy na tym, aby nas karać, ale zależy Mu na tym, abyśmy zmieniali się na lepsze i bardziej zbliżyli się do Niego. Wtedy widząc nasze starania, pomaga nam, przestaje być głuchym na nasze prośby. Pan Bóg pomaga nam głównie poprawić swoje życie i rozwinąć się duchowo, ale nie brakuje także Jego pomocy w rozwiązywaniu naszych życiowych problemów, nawet tych finansowych czy materialnych. W późniejszym czasie, kiedy będziemy już w bliskości z Panem Bogiem, Pan Bóg będzie spełniał nasze pragnienia, zanim zdążymy je wyartykułować lub sformułować jako prośbę. Tak przecież działa miłość: nie czeka na wypowiedzenie prośby przez kochaną osobę, tylko widząc, czego pragnie, z miejsca to daje. Ta właściwość bliskości z Bogiem opisana jest w Piśmie świętym i ja, bazując na swoich doświadczeniach, potwierdzam, że rzeczywiście tak jest. Pan Bóg często spełnia moje pragnienia czy oczekiwania, chociaż tylko o nich pomyślałem, o nic w myślach ani w słowach nie prosiłem.

W im większej będziemy bliskości z Panem Bogiem, tym chętniej Pan Bóg będzie brał udział w naszym życiu, obsypując nas łaskami i spełniając nasze prośby często w jednej chwili.

 

Łaski boże

Dwie pierwsze korzyści płynące z wiary chrześcijańskiej, które przed chwilą opisaliśmy, dostępne są jako pierwsze, jak tylko zwiększymy swoją uwagę i zaangażowanie w rozwijaniu swojej wiary. Pozostałe korzyści pojawiają się wtedy, gdy oprócz zmiany swojego życia, zaczniemy rozwijać swoją duchowość.

Jak tylko wejdziemy na drogę rozwoju duchowego (duchowość chrześcijańska), Pan Bóg zacznie udzielać nam różnych łask, zazwyczaj duchowych lub mentalnych, pomagających nam coś lepiej (właściwiej) zrozumieć lub zrobić postępy w tym duchowym rozwoju.

Łaski duchowe dla kogoś zupełnie duchowo nierozwiniętego mogą wydawać się czymś mało atrakcyjnym i niewartym uwagi, bez większej wartości, ale to jest ten sam problem, co z dzieckiem czteroletnim, które nie rozumie, jaka jest wartość z nauczenia się czytać i pisać. Jemu bowiem wystarczy rysowanie szlaczków. Dopiero za kilka lat, gdy mentalnie będzie już bardziej rozwinięte, pozna właściwą wartość czytania i pisania. Zupełnie tak samo jest z duchowością i łaskami duchowymi. Docenić ich wartość może tylko ten, kto już jest na odpowiednim poziomie rozwoju.

Głównym celem pomagania nam przez Pana Boga jest nasz rozwój duchowy, który ustawi nas na odpowiednim miejscu w świecie (w Rzeczywistości), w odpowiedniej relacji z drugim człowiekiem i, przede wszystkim, w bliskości z Nim. W ten sposób swoją przyziemną, zwierzęcą naturę przemienimy w końcu w naturę duchową, coraz bardziej upodabniając się do Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Łaski duchowe i mentalne dawane przez Pana Boga będą realizowały właśnie ten cel: krok po kroku będą prowadzić nas przez coraz większe zrozumienie i będą odmieniać nas, aby zrozumienie mogło przemienić się w czyn, bo wiara chrześcijańska nie jest ideologią do intelektualnego rozważania; jest filozofią życia do praktycznego zastosowania.

Doznania duchowe

Łaski duchowe i mentalne są wstępem do czegoś o wiele wspanialszego z ludzkiego, przyziemnego punktu widzenia. Kiedy zaczniemy rozwijać swoją duchowość i korzystać z łask dawanych nam przez Pana Boga zostajemy mentalnie przygotowani do tego, aby w Panu Bogu nie widzieć martwej, prawie mitycznej istoty opisanej w Biblii tak jak to było do tej pory, lecz Pan Bóg staje się dla nas coraz bardziej realną, żywą istotą. Na poziomie duchowym pragniemy tej istoty całym sobą. Nie tyle chcemy czytać w Biblii o Bogu, ile pragniemy Go bezpośrednio, duchowo doświadczać. Z tego mentalnego pragnienia i duchowego pożądania pojawiają się pierwsze doznania duchowe, które niestety są trudne do opisania. Jest to takie duchowe uniesienie, jakby się było pod wpływem narkotyku, z tym że po narkotyku to uczucie mija po kilku godzinach, a tu ten stan potrafi utrzymywać się przez wiele dni.

Duchowa radość

Doznania duchowe opisane w poprzednim punkcie, choć wspaniałe i ważne w naszym rozwoju, są tylko gestem Pana Boga doceniającym nasze staranie i zachętą do jeszcze większego zaangażowania. Z duchowego punktu widzenia są to tylko takie duchowe słodkości bardziej nas zachęcające niż rozwijające, ale to zrozumiemy dopiero potem, gdy będziemy na wyższym poziomie duchowego rozwoju.

Prawdziwą wartością, „korzyścią” jakby to uznał zwykły, nierozwinięty człowiek jest duchowa radość. Jest ona kwintesencją dotychczasowych doznań duchowych. Jest to taka delikatna radość, która nas przenika tak jak taki delikatny, ciepły wiaterek, który stale wieje. Nie jest to poczucie humoru ani wesołkowatość, jest to taka radość bez powodu.

Moje rozumienie tego zjawiska jest następujące: Kiedy dusza znajduje się w bliskości z Bogiem, przenika ją radość. Ta radość spływa następnie w dół, przez świadomość aż do ciała fizycznego napełniając je w pełni od stóp do głowy i przez twarz zostaje wyemanowana na zewnątrz, dlatego po radosnym (ale stonowanym) wyglądzie twarzy można rozpoznać człowieka Boga.

 Ciąg dalszy artykułu -->>  

Ciekawe artykuły:

• O czym Pan Bóg rozmawia ze świętymi
  
• św. Joanna d'Arc
  
• Nauka życiowa zawarta w Piśmie Świętym
  

    
    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.

Materiały przydatne w pracy elektryka

<<-- Przejdź do części 1

W poprzednim artykule opisaliśmy materiały, które każdy elektryk powinien mieć przy sobie jako stałe wyposażenie. W tym artykule opiszemy materiały opcjonalne, czyli takie, które możemy mieć przy sobie, ale nie musimy. W razie konieczności można pójść do sklepu i wtedy dopiero je kupić. Szanując jednak swój czas, warto, choć po kilka sztuk mieć takie materiały. Po co potem tracić pół godziny lub więcej, aby jechać do sklepu po jedną rzecz, skoro można mieć ją u siebie na wyposażeniu. Oto nasze propozycje:

Materiały, które warto mieć w praktyce elektryka

Haki do lampy

Większość współczesnych lamp co prawda przykręca się do sufitu, ale zdarzają się jeszcze sytuacje, gdzie trzeba zawiesić lampę na haku. Choć kilka haków warto przy sobie mieć. Wystarczą dwa rodzaje: mniejsze i większe (grubsze). Te ostatnie przydadzą się do zawieszenia cięższej lampy.

Haki najlepiej mieć w różnych wersjach

 W swoim zestawie warto też mieć kilka haków prostych do zawieszania półek, obrazków i tym podobnych rzeczy, bo czasem zdarzają się przypadki na zleceniu, że klient pyta nas, czy przy okazji nie moglibyśmy powiesić te rzeczy na ścianie. Zawsze to większy zarobek dla nas przy niedużym wysiłku.

 

Uchwyty do przewodów

Uchwyty do przewodów przydadzą się do przymocowania przewodów do sufitu w przypadku kiedy sufit jest podwieszany. Jeśli nie chcemy kłaść przewodu na metalowy stelaż lub tego stelażu jeszcze nie ma, wtedy takie uchwyty przydadzą się.

Uchwyty przydadzą się do przymocowania przewodu

Drugim obszarem zastosowania uchwytów jest rozprowadzenie przewodów instalacji na surowej ścianie, przed nałożeniem tynku. Wtedy mocujemy przewody na takie uchwyty co 30-40 cm tak, aby wszędzie przewód ściśle przylegał do ściany i nie odstawał.

 

Szyna mostkująca do esów

Szyna mostkująca do esów, zwana popularnie grzebieniem, to znak czasów, odpowiedź na codzienne potrzeby elektryka w jego pracy. Służy do mostkowania esów w rozdzielnicy. Dawniej robiło się to przy pomocy kawałka przewodu, wyginając go w oczko, od bezpiecznika do bezpiecznika. Teraz mamy nowoczesne (i lepsze) rozwiązanie.

Szyna mostkująca przypomina grzebień, stąd taka jej popularna nazwa

W ofercie dostępne są dwa typy takich szyn: jednofazowa i trzyfazowa, odpowiednio do danej instalacji. Szyny jednofazowe są dosyć długie (12 oczek), więc zazwyczaj musimy je sobie skrócić do naszych potrzeb. Można użyć brzeszczotu, ale dobrze sprawdzają się kombinerki, którymi chwytamy w miejscu, w którym chcemy ułamać i kilka razy (2-3 razy) wyginamy raz w jedną, raz w drugą stronę.

 

Listwa zerowa

Bywają rozdzielnice, w których producent nie dostarcza listw zerowych, czyli szyn mostkujących dla przewodów neutralnych i ochronnych. Dobrze wtedy taką listwę mieć przy sobie.

Promocja: e-book pt. „Jak ożywić swoją wiarę. Poradnik Praktyka”

Niedawno w moim serwisie macierzystym (Ridero), który zajmuje się wydawaniem i sprzedażą moich książek, ukazał się mój najnowszy poradnik pt. „Jak ożywić swoją wiarę. Poradnik Praktyka”. Jest to kolejna książka z cenionego cyklu „Poradnik Praktyka”. Tym razem dzielę się z Czytelnikiem swoimi doświadczeniami związanymi z ożywianiem swojej chrześcijańskiej wiary, czyli wyzwoleniu Mocy i skorzystaniu ze wszystkich dobrodziejstw, jakie daje żywa wiara chrześcijańska. Książka przeznaczona jest przede wszystkim dla osób wierzących, poszukujących sposobów na pogłębienie swojej relacji z Panem Bogiem oraz dla osób szukających inspiracji w celu rozwinięcia swojej dotychczasowej wiary i chrześcijańskiej duchowości.

 

Mój poradnik pt. "Jak ożywić swoją wiarę. Poradnik Praktyka"

 

Książka jest dostępna za darmo w moim repozytorium na Chomiku (e-Darmo). Dostępne są wszystkie popularne formaty, czyli pdf, ePub, mobi i fb2. Istnieje limit tygodniowych pobrań. Jeśli nie uda się pobrać w jednym tygodniu, proszę spróbować w kolejnym tygodniu.

Oto link do darmowego pobrania: Jak ożywić swoją wiarę. Poradnik Praktyka

Książkę można kupić także w wersji papierowej korzystając z serwisu Ridero. Link do strony książki w serwisie Ridero: Strona książki.

Zapraszam!

  Następna promocja -->>  

Ciekawe artykuły:

• Msza wieczysta jako pomoc duchowa
  
• Obrazy Matki Bożej słynące z łask
  
• Jak zbudować w sobie twierdzę duchową?
  

    
    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.

Materiały, które elektryk powinien przy sobie mieć - część 2

<<-- Przejdź do części 1

Kołki rozporowe

Kołki rozporowe potrzebujemy do montażu osprzętu natynkowego (wyłączniki, gniazdka, dzwonek) oraz do montażu lamp, które coraz częściej przykręcane są do sufitu.

Kołki rozporowe o różnej wielkości, średnicy i typu dadzą nam na zleceniu możliwość wybrania najbardziej odpowiedniego do danego zadania.

W naszym zestawie powinny się znaleźć następujące kołki, najlepiej w różnych odmianach i długościach:

– 6 mm – kołek do mocowania drobnego osprzętu takiego jak np. dzwonek

– 8 mm – standardowa średnica kołka, najczęściej wykorzystywana praktycznie do większości rzeczy

– 10 i 12 mm – grubsze kołki przydadzą się do mocowania większych i cięższych rzeczy takich jak rozdzielnice, uchwyty do telewizora czy uchwyty do anteny.

 

Kołki do regipsu

Na zleceniu spotykamy się czasem ze ścianami z regipsu lub z sufitem podwieszanym. Chcąc zamontować osprzęt na nich, zwykłe kołki rozporowe nie będą dobre. Lepiej użyć kołków dedykowanych do regipsu takie jak na fotografii poniżej:

Kołki przeznaczone do regipsu

Śrubki i nakrętki

Doświadczenie zawodowe pokazuje, że warto przy sobie mieć pudełeczko z różnymi śrubkami, nakrętkami, podkładkami i tym podobnymi rzeczami, najlepiej takimi, jakie występują w naszej pracy, a więc w osprzęcie elektrycznym. W przypadku zerwania gwintu lub wyrobienia się śrubki będziemy mogli bez problemu taki element wymienić bez tracenia cennego czasu na szukanie.

Zaopatrzmy się w takie elementy, które mogą być nam potrzebne na zleceniu

 

Potrzebne nam elementy pozyskamy w dużej mierze w codziennej pracy ze starego osprzętu. To nieocenione (i darmowe) źródło wszystkiego tego, co kiedyś może się nam przydać.

 

Kawałki przewodów

Z pewnością nie raz przydadzą się, choćby przy naprawie przewodu lub instalacji, ale także np. do zerowania gniazdka. Nie musimy mieć dużo przewodów. Wystarczy po jednym, kilkudziesięciocentymetrowym kawałku o standardowych przekrojach, czyli przewody miedziane: 1,5 mm², 2,5 mm² i 4 mm², oraz przewody aluminiowe (pozyskamy je z wymiany starej instalacji): 2,5 mm² (do naprawy instalacji) i 4 mm² (do naprawy przewodu zasilającego).

Dobrze mieć kawałki przewodów miedzianych i aluminiowych

Jeśli idziemy do klienta zamontować lampę, warto zabrać ze sobą cienką linkę (1 mm²), najlepiej w kolorze niebieskim i czarnym. W przypadku oczekiwania klienta, aby przerobić lampę na dwie grupy żarówek (na dwa klawisze) taki przewód wtedy nam się przyda.

Artykuł pochodzi z mojej książki pt. "Porady praktyczne dla początkującego elektryka". Zapraszam na Stronę książki.

Ciekawe artykuły:

• 10 porad jak uniknąć problemów na zleceniu
  
• Porady praktyczne dla elektryka: wiercenie, kucie i gipsowanie
  
• Jak naprawić syrenę alarmową z autoalarmu
  

    
    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.

Historia kartografii

Kartografia jest dziedziną, która istnieje od wielu tysięcy lat. Już w starożytności ludzie tworzyli rysunki i schematy przedstawiające okoliczne tereny i ukształtowanie terenu, służące do celów praktycznych, takich jak wojskowych czy handlowych. 

 

 

W starożytnej Mezopotamii i Egipcie powstawały rysunki przedstawiające rzeki, miasta i inne ważne miejsca. W Chinach i Japonii tworzono mapy przedstawiające ukształtowanie terenu i sieci dróg, a w Grecji i Rzymie powstawały mapy polityczne i administracyjne.

Początki kartografii jako nauki, która wykorzystuje precyzyjne metody i narzędzia do tworzenia map, datuje się na czasy renesansu. W tym okresie pojawiły się pierwsze prace teoretyczne dotyczące kartografii, a także zostały opracowane pierwsze metody i narzędzia do tworzenia map o wysokiej dokładności i szczegółowości. W tym czasie powstawały również pierwsze atlasy, czyli zbiory map pokazujących różne obszary geograficzne.

Rozwój kartografii przyspieszył w XVII i XVIII wieku, dzięki rozwojowi nauk przyrodniczych i technologii. W tym okresie powstały nowe metody geodezyjne i triangulacji, które umożliwiły tworzenie map o wysokiej dokładności. Powstały również nowe narzędzia do pomiaru i zapisu danych geograficznych, takie jak sekstant, teodolit czy szafki do szkicowania. W tym czasie powstawały również pierwsze mapy topograficzne, pokazujące ukształtowanie terenu i szczegóły terenowe.

W XIX wieku kartografia zaczęła korzystać z rozwoju technologii drukarskich i fotografii, co umożliwiło produkcję map w dużych nakładach i z większą szczegółowością. Powstały również nowe metody kartograficzne, takie jak fotogrametria czy cartesia, które umożliwiły tworzenie map o wysokiej dokładności i precyzji. W XIX wieku powstały również pierwsze atlasy szkolne, które umożliwiały edukację geograficzną na szeroką skalę.

W XX wieku kartografia zaczęła korzystać z rozwoju komputerów i technologii informatycznych, co umożliwiło tworzenie map w skali masowej i z wykorzystaniem zaawansowanych algorytmów i narzędzi. Powstały nowe metody kartograficzne, takie jak geoinformatyka czy GIS, które umożliwiły tworzenie i analizowanie danych geograficznych na dużą skalę. W XX wieku pojawiły się również nowe rodzaje map, takie jak mapy interaktywne, geoportale czy mapy satelitarne.

W XXI wieku kartografia dalej rozwija się dzięki rozwojowi technologii i nowym metodom badawczym. Obecnie kartografowie mogą tworzyć mapy o jeszcze większej dokładności i szczegółowości, dzięki wykorzystaniu nowoczesnych technologii, takich jak satelitarne systemy nawigacyjne czy skaning laserowy. Współczesna kartografia obejmuje różne dziedziny i jest wykorzystywana w wielu różnych obszarach, takich jak planowanie przestrzenne, nauki o Ziemi, wojskowość czy turystyka.

 

Ciekawe artykuły:

• Krzyżówki matematyczne z odpowiedziami
  
• Niezwykłe opowieści o niezwykłych ludziach
• AntyNoble - śmieszne badania naukowe

    
    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.

Materiały, które elektryk powinien przy sobie mieć - część 1

Tak jak narzędzia i sprzęt dobry fachowiec zawsze powinien mieć przy sobie, tak też są materiały, które powinniśmy mieć zawsze jako część stałego wyposażenia. Oto one:

Taśma izolacyjna

Taśma izolacyjna to jeden z najczęściej wykorzystywanych materiałów w pracy elektryka. Służy nie tylko do zabezpieczania przewodów z prądem, ale także do naprawy przewodu, kiedy punkt naprawy trzeba zaizolować, aby przewód był bezpieczny w użytkowaniu.

Warto mieć taśmę izolacyjną w różnych kolorach

To niejedyne zastosowanie taśmy izolacyjnej. Świetnie nadaje się do wiązania kilku przewodów w wiązkę lub do związywania kawałków przewodów, które zostały nam po wykonaniu zlecenia.

Zakres stosowania taśmy izolacyjnej zależy od inwencji fachowca i potrzeby chwili. Zdarzały się na przykład przypadki wykorzystywania jej jako opatrunku, kiedy się fachowiec skaleczył na zleceniu.

Dobrze jest zaopatrzyć się w taśmę izolacyjną o różnych kolorach. W pracy elektryka przydadzą się kolory „elektryczne”, czyli czarny (faza), niebieski (zero) i żółtozielony (uziemienie). Warto mieć taśmy izolacyjne o tych kolorach, ponieważ czasem zachodzi potrzeba zaznaczenia wyraźnie jaki jest to przewód. Oznaczając go właściwym kolorem, ryzyko pomylenia kabelków mocno spada.

Proponujemy jeszcze zaopatrzyć się w taśmę izolacyjną koloru białego. Czasem przydaje się do zaślepiania za dużych otworów lub nierównych krawędzi w osprzęcie elektrycznym, który często jest koloru białego. Możemy w ten sposób zamaskować swoje fuszerki.

Koszulka termokurczliwa

Nowocześniejszą formą izolowania przewodu jest koszulka termokurczliwa, choć nie wszędzie się sprawdzi. Tam, gdzie nie ma miejsca, aby nałożoną koszulkę odsunąć, nie przyda się, bo i jak w takich warunkach połączymy dwa przewody? Tutaj lepiej sprawdzi się taśma izolacyjna.

Koszulki termokurczliwe także warto mieć w różnych kolorach

Z pewnością zaletą koszulki termokurczliwej jest ścisłe przyleganie do przewodu bez możliwości odklejenia i odwinięcia się tak jak to czasem bywa z taśmą izolacyjną kiepskiej jakości.

Koszulki, podobnie jak taśma izolacyjna, występują w różnych kolorach, więc zaopatrujemy się oczywiście w kolory „elektryczne”, o których wspominaliśmy w poprzednim punkcie.

Wybierzmy też koszulki o różnych średnicach, tak abyśmy mogli skorzystać z nich w każdej sytuacji, do każdego typu przewodu, także aluminiowego w starej instalacji, który zazwyczaj ma grubszą powłokę od współczesnych przewodów miedzianych.

 

Bezpieczniki topikowe

Szanujący się elektryk powinien zawsze przy sobie mieć zestaw bezpieczników, najlepiej po minimum dwie sztuki. Wybieramy te bezpieczniki, z którymi spotkamy się w swojej pracy u klienta.

Dobrze mieć przy sobie bezpieczniki o różnej wartości

W naszym zestawie powinny się znaleźć następujące bezpieczniki:

– 10 A – często występuje w starej instalacji (aluminiowej) i w nowszej jako zabezpieczenie obwodu oświetlenia.

– 16 A – podstawowy bezpiecznik zarówno w starszej, jak i w nowszej instalacji, a także spotkamy go jako zabezpieczenie przedlicznikowe w starszej instalacji.

– 20 A – może zabezpieczać obwód kuchni lub występować w zabezpieczeniu przedlicznikowym.

– 25 A (klasyczny) – czasem występuje jako zabezpieczenie obwodu płyty indukcyjnej, choć jest to nie do końca właściwe zastosowanie z uwagi na brak stopniowania w zabezpieczeniach. Zabezpieczenie przedlicznikowe także będzie 25 A, nie ma więc żadnego stopnia wyżej. Zabezpieczenie przedlicznikowe w standardowej umowie z Zakładem Energetycznym to właśnie 25 A i w tej roli bezpiecznik 25 A powinien tylko występować.

– 25 A (mały) – ten typ bezpiecznika stosuje się głównie w nowoczesnym zabezpieczeniu przedlicznikowym.

– 35 A – rzadko kiedy nam się przyda, ale warto go mieć na wypadek, gdy podczas zwarcia wywali nie tylko bezpiecznik przedlicznikowy, ale także od całego pionu w bloku mieszkalnym.

Kostki zaciskowe

Nieodzowny element do łączenia przewodów. Zaopatrzmy się w kostki różnej wielkości (średnicy) tak, abyśmy mieli jakiś sensowny wybór, odpowiedni do danej sytuacji.

Kostki o różnej średnicy otworów przydadzą się nam do łączenia różnych przewodów

Złączki wago

Nowoczesny element do łączenia przewodów z ograniczeniem jednak maksymalnie do przewodów 2,5 mm² (wago do drutów).

Wago dobrze mieć różnej wielkości i różnego typu, zarówno do drutów, jak i do linki

Złączki wago przyśpieszają łączenie przewodów, ale są zdecydowanie droższe od zwykłej kostki. Jeśli zdecydujemy się na korzystanie z takich złączek, nie kupujmy podróbek. Kupmy złączki wago firmy Wago, czyli te oryginalne. Są droższe, ale lepsze. Jeśli nawali instalacja i będziesz się tłumaczył, że to wina złączek, a nie twoja, klienta to nie będzie obchodziło. On tylko wie, że zapłacił ci za usługę, a teraz się zepsuło. Naprawdę nie warto oszczędzać.

W naszym zestawie powinny znaleźć się złączki do drutów i ewentualnie do linek, jeśli będziemy w swojej pracy takich potrzebować. W mojej praktyce akurat nie przydają mi się. Przydają się natomiast do drutów, i to każde: na dwa druty, na 3, 4 i 5. Złączki na pięć drutów standardowo stosuję w puszce łączeniowej, nawet wtedy, kiedy mam tylko dwa przewody do połączenia. Zostawione wolne miejsca w złączce mogą się kiedyś przydać, gdy trzeba się będzie podłączyć z nowym przewodem.

 

 Ciąg dalszy artykułu -->>  

Artykuł pochodzi z mojej książki pt. "Porady praktyczne dla początkującego elektryka". Zapraszam na Stronę książki.

Ciekawe artykuły:

• Bezpieczeństwo w pracy elektryka – porady praktyczne
  
• Porady praktyczne przy prowadzeniu instalacji elektrycznej 
  
• Narzędzia w pracy elektryka – porady praktyczne
  

    
    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.